Ter gelegenheid van de prijsuitreiking schreef stadsdichter van Oldenzaal; Patrick Olde Nordkamp een lofzang op Het Hakenberg.
Tankenberg, Paasberg, Hakenberg… Spookhazen, Witte wieven, Galgenbelt, hang naar de dood
Scherende vleermuizen, balkende uilen, de zon kleurt hemels rood
Ochtendgloren, Hakenberg, Klein, Old of Groot
Hakolberend, Hackelberg, Hackelblok
Amper vijf uur in de ochtend op de klok
Vogels ontwaken luidruchtig in het ochtendtij
Reeën, zelfs een zesender, fourageren in de wei
Spookhazenroute schoorvoetend rondom Hakenberg
Mysterieus, mystiek, in de Tour de France een dwerg
Blik op de Hooge Lutte, de Groote Hel, een onverwachte groet
Een ooievaar die hier wél ongestoord zijn nest uitbroedt
Landgoed Hakenberg, dendrologisch van belang
Une ferme Ornée, lambrisering, nostalgisch behang
Hakolberend, Hackelberg, Hackelblok
Amper twaalf uur ’s middags op de klok
De zon kleurt de koeien bont in wilde bloemenweide
Mens en natuur die zich hier nooit van elkaar scheidde
Streekarchitect Jan Jans, zonder kinderen…
Liet zich niet door externe invloeden hinderen
Bentheim op Slot, door de bomen schielijk verscholen in het gezicht
Peter Wattez, landschapsarchitect, zag hier het licht
Mist en nevel creëren kransen rondom theekoepel, 57 meter hoog
Wodan of Anubis? De Hellehond hield hier zijn poten droog
Hakolberend, Hackelberg, Hackelblok
‘n Tweeduuster’ vecht onverstoorbaar tegen de klok
Niet de mens maar het ongedierte heerst hier over de nacht
Een eervolle prijs voor ecologische- en architectonische pracht
Landgoed Hakenberg is geen geschiedenis, maar blijvende nostalgie
Dankzij het grote hart van Paul en Anne-Marie
Tankenberg, Paasberg, Hakenberg…